Tarih boyunca toplumların yarısını oluşturan ve hemen her alanda var olan kadınlar; evde, iş hayatında, sanatta, bilimde, sporda, siyasette ve daha nice alanlarda yetenekleri, azimleri, kararlılıkları, cesaretleri ve emekleriyle yer almalarına rağmen halen tüm dünyada ayrımcılık, eşitsizlik ve şiddetle karşı karşıya kalmaktadırlar. 1857’de New York’ta tekstil işçisi kadınların daha insani çalışma koşulları için başlattıkları grev sırasında çıkan yangında ölen 129 kadın emekçinin ölümü sonrası kadınların eşitlik ve özgürlük mücadelesinin simgesi haline gelerek 8 Mart’ın tüm dünyada mücadele azminin karalılıkla sürdürüleceğine dair seslerinin daha gür çıktığı özel bir gün olarak toplumsal yaşamın içinde yerini aldı.
8 Mart kadınlar için yalnızca bir kutlama günü değil; aynı zamanda farkındalık yaratma, hak ve talep ettikleri standartlara ulaşmak için verdikleri mücadeleyi daha kararlı ve gür bir sesle dile getirdikleri, bu heyecan ve azimle tüm dünyada alanları doldurdukları bir gündür.
Kadınların emeği, üretkenliği ve liderliği toplumsal yaşamın gelişip güçlenmesi için vazgeçilmez unsurlardır. Bu nedenle kadın mücadelesi insanlığın ortak mücadelesidir.
Kadınlar tarihten bu yana birçok kazanım elde etmiş olsalar da halen eşitsizlik, şiddet ve ayrımcılıkla mücadele etmeyi sürdürüyorlar. Özellikle büyük bir ekonomik krizin yaşandığı ülkemizde her geçen gün artan kadına yönelik şiddet olayları, kadın cinayetleri, istihdamdaki eşitsizlik gibi hususlar tüm olumsuzlukların bedelinin kadınlara ödettirildiğinin bir göstergesidir. Biz dün de, bugün de biliyoruz ki kadın mücadelesi uzun soluklu bir mücadeledir ve mücadeleden vazgeçmeyeceğiz.
Kadınların eşit, özgür ve onurlu bir yaşam sürdürebileceği bir dünyayı inşa etmek için 8 Mart’ta alanlarda olalım ve taleplerimizi hep birlikte haykıralım!
- İstanbul Sözleşmesi’ne yeniden dönülsün.
- Her geçen gün artan kadın cinayetleri ve kadına karşı şiddet olaylarının önlenmesi için 6284 Sayılı Kanunun gerekleri etkili bir şekilde yerine getirilsin.
- 8 Mart tüm kadınlar için ücretli izin günü olsun.
- Kadın Bakanlığı kurulsun.
- Grevli toplu sözleşme hakkımız uygulansın. Toplu sözleşme görüşmelerinde kadın talepleri ayrı bir başlıkta ele alınsın.
- Eşit işe eşit ücret verilsin.
- İşyerlerinde şiddet, ayrımcılık ve mobbinge dair önlemleri içeren düzenlemeler yapılsın.
- Anayasa’nın, ILO sözleşmelerinin gerekleri yerine getirilsin. Kadınlara ve LGBTİ+’lara yönelik her türlü şiddet ve ayrımcılığı önleyen yasal düzenlemeler yapılsın.
- ILO’nun işyerinde şiddet ve tacizi önlemeye yönelik 190 Sayılı Sözleşmesi derhal imzalansın.
- Esnek, güvencesiz, kayıt dışı çalışma koşullarına karşı sıkı önlemler alınsın. Taşeron sistemi ve kiralık işçi uygulamalarına son verilsin.
- Eğitim ve sağlık başta olmak üzere, yaşamın bütününe yaygınlaştırılmaya çalışılan din odaklı politikalara son verilsin. Toplumda inanç, etnisite, cinsel kimlik ve yönelimden dolayı kimsenin ayrımcılığa uğramadığı, herkesin eşit bir şekilde bir arada barış içinde yaşayabilmesini sağlayacak düzenlemeler yapılarak hayata geçirilsin.
- Kapatılan kamu kreşleri açılsın, kadın veya erkek olduğuna bakılmaksızın en az 50 çalışanın bulunduğu işyerlerinde bakım evi ve kreşler açılsın.
- Doğum sonrası ücretli izin süresi uzatılsın. Talep doğrultusunda ebeveynler arasında izin paylaşımı yapılabilsin.
- Talepleri halinde kadın çalışanlara ayda bir gün ücretli regl izni verilsin.
- Okulların tatil edildiği olağanüstü (hava koşulları gibi) hallerdeki idari izin hakkı sadece anneye değil ebeveyne veya bakım veren kişiye de tanınsın.
